english version

«Μυθοβραχίες» 

Αλέξανδρος Βρεττάκος 

Σε συνεργασία με το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (Μ.Ι.Ε.Τ.) - Βιβλιοπωλείο 

5 - 23 Οκτωβρίου

Πώς προέκυψαν οι «μυθοβραχίες». Μερικά πράγματα στη ζωή μας προκύπτουν τυχαία. Ασχολούμενος με  την επεξεργασία φωτογραφιών βράχων στον υπολογιστή μου, ανακάλυψα ότι διπλασιάζοντάς τις συμμετρικά με την τεχνική του καθρεπτισμού, σε κάποιες από αυτές παρουσιάζονταν παράξενες μορφές. Αυτό, μου προκάλεσε έναν στιγμιαίο φόβο, αλλά και το ενδιαφέρον να ερευνήσω πιο σοβαρά το φαινόμενο, με αποτέλεσμα εδώ και ένα χρόνο να αναζητώ και να φωτογραφίζω βράχια γύρω από την Κοζάνη. Σ’ αυτές τις φωτογραφικές μου περιπλανήσεις, βρέθηκα σε σημεία της περιοχής πολύ ιδιαίτερα. Εντόπισα παράξενους τεράστιους  βράχους σε σημεία που δεν μου φαινόταν εντελώς φυσική η παρουσία τους, εγκαταλειμμένα λατομεία με σπασμένες κοτρόνες που κάποιος επέστρεψε στο φυσικό τους περιβάλλον, μυστικές λίμνες σε χαράδρες και βράχους που είναι αδύνατο να υποψιαστείς την ύπαρξή τους, ξεπροβάλλοντας από το πουθενά. Οι μορφές και τα όντα που προκύπτουν από το συμμετρικό διπλασιασμό της εικόνας τους εναρμονίζονται απολύτως με την ελληνική μυθολογία περί Τιτάνων, Γιγάντων, Κυκλώπων και Εκατόγχειρων. «Η Γη όσο και αν παρακαλούσε τον Ουρανό να αφήσει τα παιδιά της, αυτός της απαντούσε ότι "δεν ήθελε παιδιά τέρατα"! Και άλλα παιδιά να γεννούσε, σκεφτόταν, την ίδια τύχη θα είχαν κι αυτά... θα τα πετούσε στα Τάρταρα !».

Ο Αλέξανδρος Βρεττάκος γεννήθηκε το 1964 στην Κοζάνη, όπου ζει μέχρι σήμερα. Εργάζεται ως  καθηγητής Φυσικής Αγωγής και προπονητής καλαθοσφαίρισης. Σπούδασε φωτογραφία στο Novi-Sad της Σερβίας τα έτη 1986-89. Δίδαξε φωτογραφία στα ΝΕΛΕ και στα ΙΕΚ Κοζάνης τη δεκαετία του ‘90. Το 2002 δημιούργησε σε συνεργασία με το Δήμο Κοζάνης το Φωτογραφικό Εργαστήρι Φωτοδίοδος, όπου τα τελευταία έξι χρόνια διδάσκει αναλογική και ψηφιακή φωτογραφία. Έχει στο δυναμικό του δεκαέξι  ατομικές εκθέσεις. Από το 2002 ασχολείται και με την ψηφιακή έγχρωμη φωτογραφία, κάνοντας αρκετούς πειραματισμούς για την καλύτερη κατανόηση των δυνατοτήτων της ψηφιακής εικόνας. Ταυτόχρονα, συνεχίζει την κλασσική ανθρωποκεντρική φωτογραφία δρόμου των φωτογράφων του προηγούμενου αιώνα, καθώς πιστεύει ότι η ζωή βρίσκεται κάπου έξω, ανάμεσα σε ουρανούς και θάλασσες, σε βουνά και δρόμους, εκεί που συναντιούνται άνθρωπος και φως!